Ab, geboren in 1921, dient zich op 17 mei 1943 aan te melden voor de Arbeitseinsatz. Zie bijgaande oproep.





NIOD, beeldnummer 107150

Ab heeft de oproep voor de Arbeitseinsatz genegeerd en haalt tien dagen later zijn diploma Vakbekwaamheid Kruideniersbedrijf. 

Ab duikt onder bij een oom en tante in Oolde in de Achterhoek (1943). To komt op bezoek.

Eronder de boerderij met nog steeds dezelfde luikjes in 2018.  

Ab wordt verraden, opgepakt en naar Kamp Amersfoort gebracht. Op de foto een wachttoren, nog steeds aanwezig bij het Nationaal Monument Kamp Amersfoort. 

Op oorlogsbronnen.nl kun je veel foto's vinden van Kamp Amersfoort in de Tweede Wereldoorlog.

Na zes weken Amersfoort wordt Ab met 498 anderen met de trein naar Rheine gebracht om op het vliegveld tewerkgesteld te worden. Eenmaal over de grens horen ze dat er geen plek is en worden ze naar concentratiekamp Buchenwald gebracht. Waarom op het eerste blad Buchenwald al vermeld stond?



ITS Digital Archive
Copy of 1.1.1.2. / 26003 en 26004

Op 19 april 1944 komen ze aan in concentratiekamp Buchenwald bij Weimar met de tekst in de poort: Jedem das Seine (Ieder het zijne). 

In concentratiekamp Buchenwald moet hij zijn spullen afgeven, die op verschillende kaarten geregistreerd worden.

Daaronder zijn gevangenenregistratie met foto. Hoe het registratieproces eraan toe ging, lees je in mijn boek.

Later is in het rood toegevoegd dat de kleding door de vijand vernietigd is. Buchenwald is op 24 augustus 1944 door de Amerikanen gebombardeerd. 


ITS Digital Archive
Copy of 1.1.5.3. / 5942548 en 5942551

Als Ab weg wilde bij een arbeidscommando, ging hij stiekem bij een ander commando staan. Dat hij nooit betrapt is mag een wonder heten. Hier zie je dat hij niet is komen opdagen voor de timmerwerkzaamheden bij de Deutsche Ausrüstungswerke (nicht weiter angetreten staat dwars achter zijn naam).


ITS Digital Archive
Copy of 1.1.5.1. / 5329205

Een van de bewaard gebleven brieven die Ab naar huis geschreven heeft. De streep erdoorheen geeft aan dat deze gecensureerd is.

Op zijn tachtigste is hij terug in Buchenwald en heeft hij zijn herinneringen met mij gedeeld.  Hier staat hij voor de ingang van het voormalige kamp.

In een buitenkamp van Buchenwald, Langenstein-Zwieberge, werd hij ondergebracht in een tot slaapzaal omgebouwd restaurant van een Landhuis.

Hij moest werken in de zogenaamde Stollen. Tunnels uitgraven zodat er uit het zicht van de geallieerden onderdelen voor geheime wapens gemaakt konden gaan worden.

Ab kwam in Oker terecht maar heeft niet in de genoemde chemische fabriek gewerkt. Hoe hij daar kwam en wat hij daar wel deed lees je in het boek.

Volg mij